W Wielkiej Brytanii zmniejszyła się liczba nieprzyjemnych zdarzeń wśród dzieci spowodowanych upadkiem z drzew. Nie znaczy to bynajmniej, że mali Anglicy stali się ostrożniejsi. Oni po prostu rzadziej chodzą po drzewach! Jednocześnie gwałtownie wzrasta liczba wypadków dzieci w domu.
Jednymi z ważniejszych wspomnień z dzieciństwa są te związane z bliskim obcowaniem z przyrodą. Niestety, postęp cywilizacyjny radykalnie wpłynął na zmianę przeżywania pierwszych lat życia przez dzieci. Świadczą o tym ciekawe informacje podane przez portal Pro Christliches Medienmagazin.
Współczesne dzieciaki wychowywane są w sterylnych warunkach. Ich naturalnym środowiskiem są galerie handlowe oraz świat Internetu. Nie znają leśnych śpiewów ptaków, dotyku ślimaka, kory, mokrej trawy, zapachów łąk. Amerykanie zjawisko to nazywają „nowym ubóstwem społecznym”. Co ciekawe, o takim stylu życie nie decydują tylko czynniki stricte cywilizacyjne. Bardzo często wynika to z nadmiernej troski rodziców o swoje pociechy. Nie wypuszczają oni dzieci z domu z obawy przed czyhającym na nich niebezpieczeństwami. Dominuje wszechobecna „kultura strachu”. Telewizje prześcigają się w informacjach o tragicznych zdarzeniach z udziałem najmłodszych: porwaniach, wypadkach komunikacyjnych itp. W pewnym sensie trudno się dziwić, że wystraszeni rodzice wolą trzymać pociechy zamknięte w pokoju i siedzące „bezpiecznie” przed ekranem komputera.
W odpowiedzi na to zjawisko w Stanach powstała specjalna inicjatywa edukacyjna pod hasłem powrotu dzieci do lasu. W Polsce, szczególnie w dużych miastach, mamy do czynienia z podobnymi zjawiskami. Z tego względu powyższe hasło i u nas warte jest upowszechnienia.
